Momenteel woedt een krachtig debat over de (on)zin van ontwikkelingshulp, waarin twee Amerikaanse economen de toon aangeven: Jeffrey Sachs en William Easterly. In dit debat spelen naast economische ook moreel-politieke factoren een voorname rol. Dit artikel analyseert de opvattingen van bovengenoemde auteurs vanuit een politiek-ethische invalshoek. De conclusie luidt dat hun beider voorstellen tot hulpvernieuwing een adequate ethische en beleidsmatige basis missen en aldus politiek-ethisch tekortschieten. Ten opzichte van de toekomst van ontwikkelingshulp past een houding van behoedzaamheid.